තරුණ යුවලක් - ඈත අසුනක ඉඳගෙන... එකිනෙකාට තුරුලු වෙමින්, රහසේ බස් කොඳුරමින්, තරුණිය තරුණයාගේ උරහිස් වල දැවටෙමින් සිනහ වෙනවා... ඈට මේ ලෝකේ වගක් නැතුව වගෙයි... තරුණයා ආදරයෙන් ඈ දිහා බලා ඉන්නවා.. මොහොතක් තරුණියගේ හිස සිප ගන්නවා කාටවත් නොදැනෙන්න... ඈ නෙත් පියා ගෙන එය විඳිනව...
ඔවුන් දෙන්නා ඇත්තටම කුරුලු ජෝඩුවක් වගෙයි... ඔවුන්ගේ දෑත් එකිනෙක පැටලිලා...ඈ තරුණයාගේ උරහිසේ හිස හොවා ඉන්නවා... ඔහු නිකටෙන් ඇගේ හිස උරහිසට තද කරන්, නිහඬව එය විඳිනවා...
හ්ම්ම්... දැන් අත උස්සන්න බලන්න මේ කතාව කියවද්දි ලැජ්ජා හිතිච්ච කට්ටිය ?
"ඉතින් ඊට පස්සේ? " කියල මගෙන් අහන කට්ටියත් අත උස්සනවද?
"අපෝ මේක හරියට මල් නවකතාවක ඡේදයක් වගේනේ..."
"මේ මොන බොලඳ කතාවක්ද? අප්පා..."
"මුන් හැසිරෙන්න දන්නෙ නැති හැටි.."
"ඒ මදිවට ජීවිතෙ මල් , කෙල්ලෙක් වෙලත් මෙවුව කිසි ලැජ්ජාවක් නැතුව ලියන හැටි... !"
මේ සිතිවිලි වලටත් අත් කීපයක් හරි එසවෙයි නේද?
සොඳුරු කතා කාරයින් සමග නිමක් නැති කතා බහ වල අතරමං වෙද්දී අද දවසේ කතා මාතෘකාව උනා මේ තරුණ යුවල...
ඔයාලා හැමෝටම මොකක් හරි දෙයක් ඇති ඒ ගැන කියන්න... ජීවිතේ මල් තවම කතාව ඉවර නැහැ... ඈටත් තියනව කතාවක් කියන්න... සොඳුරු කතනදර කාරයකු කීව කතාවකුත් කියන්න තියනව... ඕන්න එහෙනම් අහන්න...
ඉතින් මේ යුවල නිශ්ශබ්දව ආදරය කරමින්, කොඳුරමින්, නිසංසලේ යනවා.... මෙච්චර කලබලකාරී වාහනයක... ටිකක් ඈතින්... මැදි වියේ කාන්තාවෝ දෙන්නෙක් ඉන්නව... ඒ දෙන්නගේ ඇස් මේ යුවල දිහාවේමයි... ඒ ඇස් වල තිබ්බේ දයාව ආදරය පහන් හැඟුම් නම් නෙමෙයි.. අප්‍රසාදය, තරහව, කලකිරීම ඒ ඇස් වල දිලිසෙන්න වගෙයි මම දැක්කේ....
මගේ ලඟම හිටි සොඳුරු කතා කරුවට මම මෙහෙම කිව්ව
" මම මේ හිතුවෙ අර ඇන්ටිල දෙන්න මේ පෙම් ජවනිකාව ගැන මොනව හිත හිත යනව ඇතිද මේ වෙලාවේ? කියල" . අනුන්ගේ හිත් ගැන පේන කියන එක හොඳමත් නැහැ. ඒත් එකෙන් හොඳ වෙන වෙලාවලුත් තියනව... අද වගේ...
" අම්මප මුන්ට ලැජ්ජා නැති හැටි...අපේ කාලේ නම් ඔහොම නැහැ" කියල හිතනව ඇති... - මම කිවුව...
කතා කරුවත් පුදුමයට වගේ ඒකම හිතලා... හැබැයි මම හිතන්න පැය බාගෙකටත් කලින්ලු ...
" මමත් ඕක හිතුවා... අම්මපා මුන් ප්‍රසිද්ද තැනක හැසිරෙන්න දන්නේ නැති හැටි!" කියල හිතනව ඇති... - සොඳුරු කතා කරුවා කියුවා..
" ම්ම්.... මේ රටේ ඉන්නේ බොරු සදාචාරයකුයි නැති විනයකුයි ඔලුව උඩ තියා ගත්ත කුහකයෝ... අන්තවාදියෝ.... -මම කිව්වේ කලකිරීමෙන්.
තව දෙයක් මගේ හිතට ආවා
" නැහැ මෙහෙම දෙයකුත් හිතෙනවා ඇති.. මෙහෙම ලව් කර කර කවුරු හරි යනකොට එයාල උපකල්පනය කරගෙන මවා ගන්නව වෙන්න ඇති ඊලඟට වෙන්න පුලුවන් දේවල්. අත් අල්ලන් නම් ඉන්නේ ඊලඟට කිස් එකක්.. ඊලඟට.... මෙන්න ඒ වගේ.... එක එක එවුව... මේ ගෑනු මිනිස්සු නැත්නම් මෙච්චර මොකද අපුලෙන් බලන්නේ ආදරේ දිහා... මොකද උන් දෙන්නා වැරදි වැඩක් කරනවයැ... ? කුහක කම... මොකුත් නෙමෙයි කුහක කම... උන් හිතන්නේ ආදරේ කියන දේ කාමය වරදවා හැසිරීම තරම්ම තැනකට ගිහිල්ලා තමා නතර වෙන්නේ කියලා..." මම කියාගෙන ගියා...
සොඳුරු කතන්දර කරුවත් මොහොතක් කල්පනා කලා...
" ඔව් ... ඒ කතාව හරි වෙන්න පුලුවන්... මේ මිනිස්සු කොච්චර ගතානුගතිකද කියනවනම් , ආදරය කියන දේ මුලිනුපුටා දමපු රාගය සංසිඳවා ගැනීමක් පමණක් අත් විඳපු අය නිසාද දන්නේ නැහැ එහෙම අප්‍රසාදයෙන් බලන්නේ... මොකද තම තමුන් එක එක දේවල් වලට ප්‍රතිචාර දක්වන්නේ තම තමුන්ගේ අත්දැකීම් අනුවනේ..
යුවලක් අත් අල්ලගෙන, එකිනෙකාට ඉතාම ලං වෙලා යනකොට මේ මිනිස්සු හිතන්නේ " මේක නම් තනිකර මදය... මේක නම් කෙලවර වෙන්නේ කාමයත් සංසිඳවා ගැනීමෙන් කියලයි..ඒ දිහා බලන්නේ මුන් දෙන්නා රාගයෙන් වියරු වටිලා මෙතන හොඳ හොඳ සෙල්ලම් දකින්න තව ගත වෙන්නේ මොහොතයි දෙකයි" වගේ.... කුතුහලය, දෙගිඩියාව , තරහව, උද්වේගය පිරිච්ච අපිරිසිදු ඇස් වලින් ඊට පස්සේ හොයනවා 'සදාචාරය, විනය , හැදිච්චකම නාමයෙන් මුන් දෙන්නව සංස්කෘතික බන්ධනාගරයට අතඩංගුවට පත් කරන්න හේතුවක්...
ඔවුන් හිතන්නේ අත් අල්ලා ගැනීමෙන්, ලං වීමෙන්, සිප ගැනීමන් සිදු වන්නේ ලොකු process එකක ආරම්භය මිසක් මෙතැනින් සංසි‍ඳෙන ආදර හැඟීමක් තිබිය නොහැකි බවයි... " තැන නොතැන දන්නෙ නැති කම...නැහැදිච්චකම.. වැඩිහිටියන් ඉන්න එකවත් සලකන්නේ නැති එක " - ඒක තමා එවන් ආදරවන්තයන්ට දෙන පදක්කම...
මොකද එයාල ලබලා තියෙන්නේ ඒ වගේ අත්දැකීමක් වෙන්න ඇති...එක්කෝ ආදරය පිටිපස්සෙන්ම කොහෙ ගියත් කාමාවේශය ලුහුබඳින හැඟීම් වෙන්න ඇති... මිනිසුන්ගේ මිනිස්කමට මම නිග්‍රහ කරනව නෙමෙයි... ඒත් සුන්දර ආදරය ලබල නැති කෙනෙක්, එතැන ආදරය විඳින්න , ලබන්න නතර වෙන ආදරවන්තයෙක් අත් විඳින සංහිඳියාව දිහා සරාගී රංගනයක මුල් ජවනිකාව
හැටියට දකින් එක වැරදියි කියන්න අමාරුයි.. ඒ එයාගේ අවබෝධය... එක්කෝ අහිමි වීමේ සියුම් ඊර්ෂ්‍යාව... නොලැබීමේ දුක...
එයාල හිතන්නේ ආදරය කිරීම , ලං වීම , සිප වැලඳ ගැනීම කියන්නේ කෑම කන්න කලින් බොන සුප් එක වගේ කියලයි... සුප් බීවම එන කෑම රුචියට පස්සේ කෑම නොකා ඉන්න බැහැනේ.... සුප් බොනවා නම් කෑම කන්නම වෙනව කියල හිතනව ඇති... නැත්නම් එක්කෝ මුන් සුප් බොන්න පුරුද්දක් නැතුවම කෑමම එක පාර කන්න විතරක් දන්න එවුන්... සුප් බීමෙන් නතර විය හැකි තෘප්තියක් තියනවයි කියල ජීවිතේට අදහන්නේ නැති එවුන් තමා ඔහොම විනය ගරුක මිනිස්සු වගේ ලව් කරන දිහා බලන් ඉන්නේ..."
ඇත්ත.. සොඳුරු කතාවෙන් මතුවූ දේ දවස් ගාණක් හිතන්න වටින දෙයක්...
සුප් නොබී කෑම ගැනීම නීරස විය හැකියි, starter එකක රසය දන්න කෙනෙකුට... starter එකක් ගැන නො ඇසූ කෙනා සිතන්නේ සුප් බීම අහර ගන්න තියන වෙලාව නිකම් අපතේ යැවීමක් පමණයි කියලයි... සුප් එකක රසය දන්න අය අතර සුප් එකෙන් සෑහෙන්න සූදානම් අය වුවත් සිටිය හැකි බව දකින්න තරම් විවෘත මනසක්, කුතුහලයෙන් නොව බුද්ධියෙන් මෙහෙයවන මනසක් මෙ රටේ මිනිසුන් ලබන්නට තව ශත වර්ශ ගණනාවක් නොයාවිද?
ආදරය දිහා ආදරෙන් බලන්න... මේ මිනිස්සුන්ගේ ඇස් ඇරෙන්න.....
සොඳුරු කතාකරුවාටත් ස්තූතියි.... :-)
