[191] මගේ රස්තියාදු ගමන් 1

සති කීපයක්ම මලානික ලෙස ගෙවෙද්දි( එක අතකින් ඉන්ටරස්ටින් තාලෙට- හිතට හිතෙන ඕනෙම ඉබාගාත අයිඩියා එකකට එලියට එන්න ඉඩ දිදී) ගෙදෙට්ටම වෙලා කේක් එකක් වගේ ඉන්න එකට මටම තරහක් ආවා.. :-)
ආයෙ බෑලුවෙ නෑ.. බෑස්ස එලියට...


මෙහෙම කිව්වට පහුගිය සතියෙ කල වෑඩ නම් බෝමයි...


සාරි වසන්තය
කවදාවත් කරන්ඩ වෙලාවක් ඉතුරුවෙයි කියල හිතුවෙ නැති ජල්ලියක් මෙදා මම ඇල්ලුවා...  සාරියක් වැඩ දැමීම.. වැඩ කිව්වට බොහොම ලදරු එකක් ඈ.. තවම මුල් අවස්ථාවෙනේ.. (ඉතින් හිනා වෙන්න හෙම එපා හොඳේ..)
සාරියක් හෙව්වා... ඊට පස්සෙ  ඒකෙ හොඳ පිට කනපිට හෙව්වා... වැඩ දාන්ඩ ගල් කෑලි හොයන්න සුකුරුත්තම් බඩු තියෙන කඩේට ගියාම ඒකෙ ඉන්න ඇත්තම ඉදිරිපත් වුනා සාරි වැඩ දැමීම ගැන මට කියා දෙන්ඩ. නිකම් ලෑබෙන උපදෙසුයි ගල් කෑලියි අරන් වෑඩේ පටන් ගත්තා , දවසක්දා රෑ 9ට , අලවනවා.... පේලියක්, නෙට් එනවා, එකෙ ඉන්නවා... ඊලඟ පේලිය... ඔන්න ඔහොම රෑ 3 වෙද්දි වෑඩේ ඉවර වුනා....


අන්තිමට මෙහෙම තමා තිබ්බේ....

අඩක් නිම කළ සාරිය

ඒත් හිතට මදි වගේ... ඒනිසයි අද ආයෙ ටවුන් ගෙහුන් තව කුඩු (මන් කිව්වෙ පාට ඩස්ට්) අරන් ආවෙ... ඉවර වුනාමත් ෆොටොවක් දාන්නම්කෝ..
ආ මේ තියෙන්නේ... ඉවර කල එකෙ ෆොටෝවක් ...:)

අවසන් කළ සාරිය

ෆිල්ම් වසන්තය
ඉතින් ගෙදර ඉඳිල්ලෙ රස මෙයින් ඉවර වුනෙ නෑ.  දෙයියනේ කියලා ෆිල්ම් කීපයක් බලා ගත්තා


Memoirs of a Geisha (මේක නම් පස්ට..ලස්සනම ලස්සනයි)
The Class ( ෆ්‍රෙන්ච් එකක් - හොඳයි - පොඩ්ඩක් වාර්තාමය ගතියක් තියනවා)
An Education ( මේකෙ කිසිම අධ්‍යාපනික බවක් නම් නෑ. ඒත් ලවයි ඉගෙනිල්ලයි පටල ගත්ත , ඒත් ආයෙ හරි මගට ආව කෙල්ලෙක් ගෑන )
Finding Neverland (මේක මගෙ ප්‍රියතම එකක්. ආයෙ ආයෙ බලන එකක්. හරිම ලස්සනයි )
American Beauty (ලස්සන ෆිල්ම් එකක්. හැබැයි තද ක්ලැසික්. නියමයි)
The Notebook ( ලස්සන ආදර කතාවක්... සුන්දරයි)
Forrest Gump ( මම ආය ආය බලන , ලෝකෙ දැනට හදපු ක්ලැසික්ස් වලින් හොඳම එක කියලා මම විස්වාස කරන ෆිල්ම් එක, ජීවිතේ බිඳ වැටී ඉන්නවා නම් , ජීවිතේ පැහැබර පැත්ත දකින්න කියාපු ෆිල්ම් එක )
My Sisters Keeper ( හරිම ලස්සන පවුලේ කතාවක්- ලස්සනම ලස්සනයි)
The Notes on a Scandal ( අමුතු කතාවක්... ඒත් ලස්සනයි)
Good Will Hunting ( ගණිතයට අති දක්ශ වූ සුලු සේවකයකු ජීවිතයේ අරමුණු සොයා ගත් හැටි කියන අපූරු කතාවක්)
අද බලන්න හිතන් ඉන්නේ The Green Mile ( බලලම කියන්නම් හොඳද කියලා)


ඔන්න ඔහොමයි ෆිල්ම් වසන්තය ගෙවෙන්නේ. රෑ දෙක තුන වෙනකල් ෆිල්ම් බලන එකේ සුවය නිසා පහුවදා උදේ 10 වෙනකල් ඇස් අරින්න බැරිවීමත් , දැන් බේතකටවත් රෑ 2න් මෙහා නින්ද අහලකටවත් නො එන එකත් , මේ සෙල්ලමේ අතුරු ප්‍රතිපල තමයි ඉතින්....:(


පොත් වසන්තය
නෝ ජොබ් කොම්පැණියේ පලමු සතිය පුරාවටම කලේ පොත් ගොඩ අස් කරන එකයි ඒකෙ ඩේටාබේස් එක හදන එකයි.


ඔය තියෙන්නේ මම අස් කරපු පොත් ටික... :-)

ඔය අවු අස්සෙම ඉතින් ඉගෙනුම් වැඩත් ලාවට යනවා. (අපෝ ඕව ඈක්කා... මෙතන ඒවා කතා නෑ ..ඊයා :-) )


රස්තියාදු වසන්තය
අද ගෙදර ඉඳුම එපාම එපා වුන දවසක්... ආයෙ බැලුවෙ නෑ. පයින්ම යනවා නුවර කියල හිත හදන් තමයි එලියට බැස්සෙ. අනේ සන්දුක්කේ , මගෙ පවිත්‍ර චේතනාව සුන් කරමින් , අල්ලපු ගෙදර වෑන් එක මාව නුවරට ගෙහුන් දැම්මා...


ඔන්න පාට කුඩු අරන් එද්දි නම් හිතා ගත්තා මොන හිතවතාටවත් ආයෙ මාව ලිෆ්ට් දෙන්න වාහනේට නග්ග ගන්න දෙන්නෙ නෑ කියලා. ලොකු බෑග් එක කරේ එල්ලන්, ඉබාගාතේ ගෙදෙට්ටම ඇවිදින්නයි දැන් ලෑස්තිය...


උඹ ප්‍රාර්ථනා කරන ජිප්සියා වෙන්න නුවර පොඩි වැඩියි..මේ උඹ උපන් ගම කියලා එක පාරම සංඥාවක් මොලෙන් නිකුත් වුනා.. අඳුනන අය , නෑයො, වේයො , අසල්වැසියො ... ගැන මතක් වුනා. ඒත් ... අහවල් එකකට බය වෙනවද . කරට ගත්තු බෑග් එක තවත් පටි තද කරගෙන , ගහගත්තා සින්දු පෙට්ටිය කනේ...  (මේක ඉතින් නයි නෙමෙයිනේ, අද කාලෙ කා ගාවද අයි පොඩ්ඩො නෑත්තේ) :-)


සෙරෙප්පු දාගෙන , බෑග් එකක් එල්ලගෙන ඈවිදින මට පිහිටට ආවෙ , පෙරහැර කාලෙ නිසා ඒ වගෙම එලියට බැහැලා උන්නු ටුවරිස්ට්ලා.. නුවර ටවුම දැන් සංචාරකයන්ගෙන් පිරිලා... බොලේ, Bargain කෙරිල්ල අපි ඉගෙන ගන්න ඕනෙ අන්න උන්ගෙන්.... අපි කැලේ.... දාහෙ බඩුව ගන්නෙ 200ට....ඒ කාලෙ තමයි ෆොරින් අය කියලා ඩොලර් විසික්කා කරලා බඩු ගත්තේ... දෑන් ඒකට!!!


ඔන්න ඔහොම මම නුවර ටවුමෙන් විනාඩි 15 ක් වගෙ යද්දි ගෙදෙට්ට යන හෑරවුම් පාරට සේන්දු වුනා.... එතන ඉඳලා අර සැහැල්ලුවට වඩා හිතට දැනෙන්න ගත්තේ බර ගතියක්...


උසස් බාලිකාවෙ ගේට්ටුව පහු වෙද්දි , 94 කොන්ඩෙ කොටට කපපු කෙල්ලෙක් ඔය උඩ ගේට්ටුවේ අයිනේ හිටන් ඉන්නව මට මැවිල පේන්න වුනේ... ආනන්ද විද්‍යාලය (මම කිව්වෙ ටියුශන් පන්තියක් ගැන) සහ IMS එක... 5 වසරේ අපේ ආදරනීය ශිෂ්‍යත්ව පංතිය... අබේසේකර මැඩම්.. මම ශිෂ්‍යත්වය පාස් වුනුදා ඈ දුන්නු රිදී පාට ට්‍රේ එක... මේ හැම දේම මතක් වුනේ එක පාරටම...


වාහන යන , ගලක් විද සෑදූ බිම්ගෙය
ඔහොම උඩට උඩට එද්දි ඉස්සර නම් මම තනියම යන්න බය අඩවියට සේන්දු වුනා.. දැකල තියනවද මේ උමඟ?

නෑ නෑ.මේ උමඟක් නෙමෙයි.. මේ තමයි එවකට ලංකාවේ දිගම බිංගෙය (රථ වාහන ගමන් කරන ) .. දැන් නම් වෙන එකක්ලු දිගම බිංගෙය. මට මතක නෑ. ඒත් මම නම් මේ තාක් වාහන යන්නා වූත් , සම්පූර්ණයෙන් කලුගලක් ඔස්සේ සාදන ලද්දා වූත් මේ තරම් දිග බිම්ගෙයක් දැකල නෑ.


මේ බිංගෙය සමහර කාල වලට ලයිට් නෑ. ඒ වගෙමයි මේ බිංගෙය කොයි මොහොතක හෝ කඩා වැටීමේ අවදානම තියෙන එකක්ලු. මේක ඈතුලෙ යන්න පුලුවන් සැහැල්ලු වාහන විතරයි. බස් ලොරි යන්න වට රවුම් පාරක් තියනවා ප්‍රිම්‍ රෝස් කන්ද කන්ද හරහා...  මේ බිංගෙයි උඩින් තියෙන්නෙ උල්පතක්. ඒ නිසා මේක ඈතුලෙන් හැම තැනින්ම වතුර කාන්දු වෙනවා. ඒ නිසා , එලියෙ පස්ට අවුවෙ උනත් බිංගෙ ඇතුලෙ යන්න වෙන්නෙ තෙමි තෙමී, කුඩ ඉහලගෙන, ජර්සි ඇඳගෙන :) ...


හරක් භීතිකාව 
බිංගෙ පහුවෙලා එලියට ඇවිත් හැරුනා විතරයි, හ..ර..කෙ.. ක්..... !!!! මම ගැන දන්නෝ දනිති මම හරක්ට කොච්චර බයද කියලා.... ඉස්සර නම් මර බයයි.. දැන් එච්චරම නෑ. හරකා බලා ඉද්දි, මම බිම බලාගෙන විනීත දරුවෙක් වගේ මෑන්ස්ගෙ ඇස් මායිමෙන් ඈත් වුනා....


අපේ පාරෙ අසල කිරි හරක් මඩු තිබ්බ නිසා නිතරම ඒ පාලු පාරෙ හරක් හිටියා.. ඒ කාලෙ හරකෙක් උඩහට ඈදෙනව නම් , හරකට මහ පාර දීලා මම කෑලෑ මෑද්දෑවෙන් වැටුන ශෝට්කට් එකෙ දුවන් ආව හැටි මතක් වෙලා මට තනියමම හිනා!


අම්මේ... දැන් නම් දාඩියයි..කලකට පස්සෙ කකුල් දෙක මේ ඇවිදින්නේ....  මේ තියෙන්නෙ මම ඇවිද්ද පාර තමා... :)

කාලය ගෙවිල ගිහින් තියෙන්නෙ හරි වේගෙන්.... අවට හරියට වෙනස් වෙලා...  ඒ කාලෙ මම දුටුව කැලෑ කැපිලා, අලුත් ගෙපල කපනවා... ඒ අස්සෙ සමහර පැරණි ගෙවල් හැංගිලා ගිහින් ලඳු කැලෑ අස්සේ...
ඒ වගෙ ලඳු කැලෑවක්....

ඔයින් මෙයින් ගේ කිට්ටුව පාරටම කිට්ටු වුනා.. ඒ තියෙන්නෙ අර මම හදිස්සියට බස් එක එද්දි, හරකුන්ට බයේ කැලේ මැද්දෙන් දුවන ශෝට්කට් එක.... අම්මේ දැන් හිතෙනවා , හරක වගෙද සර්පයෙක් කෑව නම් කෑලේ ගිහින් කියලා ..... ඒ කාලෙ ඒක මතක් වුනෙ නෑනෙ...

කලකට පස්සේ ඇවිද්දා.... කොල පාටින් වැහිච්චි නුවරට ආව එක ගැන හිතේ ආයෙමත් සතුටක් මෝදු වුනේ ගතේ දාහය නිවාලමින්.... 


ඔහේ නිකම් ලියවුනා... එච්චරයි....

මග හොඳට තියේ නම්  

කකුල් හයියත් තියේ නම්

කිම බස් වල යන්නේ

පයින් යා !