[188] 芸者 හෙවත් ගේෂාවක් සොයා ගියෙමි

ඈ මන්මෝහනීය සුරූපිනියකි... එමෙන්ම සියලු කලාවන්හි , ආචාර ධර්මාදීන්ගේ අග්‍ර පුහුණුවක් ලද්දීය. ස්වකීය ගනුදෙනුකරුවන්ගේ චිත්ත සන්තානය පිනවීමෙහි ලා ඈ මේ සියල්ල උගනින්නීය.. කෙටියෙන්ම කිවහොත් විනෝදය , සතුට සහ කලාත්මක හැකියාවන්ගෙන් ගනුදෙනුකරුවන්ගේ ඓන්ද්‍රියයන් සනසවන්නීය.. සිරුර කිසි ලෙසකින්වත් අලෙවි නොකොට ඈ ඈගේ කාන්තා භාව ලීලාවන් අලෙවි කරන්නීය....


තේ පෑන් සාද , ප්‍රිය සම්භාෂණ , සමූහයක් එක්ව සතුටු වන ඕනෑම අවස්ථාවකට ඈ සිය සේවය වෙනුවෙන් සැදී පැහැදී සිටින්නීය. කාන්තා ලාලිත්‍යය , රූ සොභාව , බැල්ම, සිනහව, ආගන්තුක සත්කාරය , සංගීතය, නර්තනය , ප්‍රිය කතාව යනාදී නාරි ලාලිත්‍යයේ සියලු සුන්දරත්වයන් ගේෂාවගෙන් සිය ගනුදෙනු කරුවන්ගේ සිත් දිනා ගන්නීය.

සැබැව නම්, ගේශාව නිසාවෙන් දිනන්නේ ඉහල පෙලේ ව්‍යාපාරිකයන්ය.... සැබැවින්ම ඒ ඔවුන්ගේ ගනුදෙනුකරුවෝය... ගේෂාවන්ගේ නොවේ....


芸 මේ අකුර කියන්නේ 'ගේ' - ඒ කියන්නෙ කලාවය
者 මේ අකුර කියන්නේ 'ශා' - ඒ කියන්නේ පුද්ගලයාය...
කොටින්ම ගේෂාවන් කියන්නේ තද විනය නීති රීති පවත්වාගෙන යමින් , සිය ගනුදෙනුකරුවන් කලා හෑකියාවන්ගෙන් ස්ත්‍රිත්වයෙන් පිනවන කලාකාරියන් කොටසකට...


ජපානයේ ඇතැම් ඉසවු හිදී ඈ  ගේකෝ (芸子) යන නම ගන්නීය.....


සුදෝ සුදු මුහුණු ආලේපන , ජපාන සාම්ප්‍රදායික කිමෝනෝව,  උස් වන්නට බැඳි හිස කෙස් මෝස්තරය , ඇය ඇගේ කම වසා ලන ගේෂාවගේ නිල ප්‍රතිරූපයයි. ඈ තවදුරටත් ඈ නොවේ. ඈ අනුන් සඳහාය. එහෙයින් සියලු දුක්ඛ දෝමනස්සයන් වසා ලන ඒ සුදෝ සුදු මුහුණ ඈට නැතුවම බැරි වීම පුදුමයක් නොවේ...

ජපන් බෝනික්කා යන වදන අපේ වහරට පැමිණියේද ගේශාවන් නිසාදෝහෝයි මම සිතමින් සිටිමි...


ගේශාවන්ගේ අතීතය යම් පමණකට කියවද්දී මට හැඟුනේ ඒ පුරාවෘත්තය ජපාන ගැහැනියම කියවීමක් ලෙසිනි.
සබෘකෝ නමින් හෑඳින්වුනු අනාථ ගැහැණු දරුවන් සිය ගත මෙන්ම සිතද පිනවීමට යොදා ගෑනුනේ එක්දහස් හයසිය ගණන් වල සිටමය. 

 ජපාන පිරිමින් එකල තද නීති වලින් සිය කායික අවශ්‍යතා විශයෙහි බෑඳී නොසිටියහ. සාම්ප්‍රදායික බිරිඳ යනු දරුවන් රෑකබලා ගන්නා, ගෘහ පාලනය කරන්නාවූ තනතුරයි... පිරිමිනට සිය සතුට උදෙසා එවන් සේවා සපයන ලඳුන් කරා යන්නට බාධාවක් නොවීය.. අනේ... !! එය 'නිදහස, යුතුකම හා වගකීම තුන් ආකාරයකින් සන්තර්පනය කිරීම ' විය යුතුය...

මම නේක වර්ණ රටාවන් ඈඳෙන පින්සල් තුඩින් , ආසියාතික කහ මුහුණ සුදු වෙන අයුරු බලා හිඳිමි. නිදහසේ ගලා හෑලෙන දිගු කෙලින් කෙස් වෑටිය තද කොට ඉහලට බෑඳෙනයුරු බලා සිටියෙමි...  රෝස තොල් විදහා සිනහසෙනු වෙනුවට සුවිනීත ගැහැණියකගේ භාව භාව ලීලා විදහා දක්වමින් ඈ මඳ සිනහා පෑ යුතු වන්නීය. දෙපා ලෑසි ගමනින්, ලී සෙරෙප්පු එකට ගටමින් ලඟ ලඟ පා යොමමින් යා යුතු වන්නීය...

කිමෝනෝවේ තද පටි වලින් සිහිනිඟ මෙන්ම හදද බෑඳ තබා, කෝල දෑත් නලවමින් ඈ නෙතඳුනක්ම විය යුතුය... සවන පිනන මියුරුසර මෙන්ම තාල වලට රෑඟිය යුතුය... 

ආලයත් , ජීවයත් , සතුටත් , ප්‍රේමයත් .. ගේශාවන් උදෙසා නම් නොවේ.. ඈ අනුන් උදෙසාය...   සිය සිත මෙන්ම ගතද ඈ තුලම සිර ගත කොට ඈ සිය භාව ලීලාවන්ම වෙන්දේසි කළ යුතුය. ඒ ඈ දෙස බලා සිත සනහා ගන්නට ඈ සොයා එන දෙනෝදාහක් වූ සුන්දරත්වයට ලොබ බඳින්නන් වෙනුවෙනි...

ගේශාවකගේ මේ අනුවේදනීය ඉරණම අපූර්ව ලෙසින් ලියැවුනු Memoirs of a Geisha නරඹා මෙය ලියන්නට සිත් විනි...  

ගණිකාවකද නොවූ , නගර ශෝභනියකද නොවූ, කලාවෙන් අග තැන්පත් මෙන්ම රුවෙන්ද අගතැන්පත් වූ ඇගේ හදවත ගැන , ගේශාවකගේ ආලය ගැන, වර්ගයා බෝ කිරීමේ සොබා දහම් නීතියේ එක පේලියක හෝ සඳහනක් වී නම් , ඇගේ හදවත තුල ආලයේ මං පෙත් විවර කළ සෙනෙහෙබර පුරුෂයෙකු සෙවණෙහි ගේශාවකද 'බිරිඳක්' වන ජනකතාවක් කොහේ හෝ ලියවෙන්නට තිබිණ...

පසු සටහන
------------

Memoirs of a Geisha හි 

සිය හදවත තුල තිබූ ආලය මේ කාරුණික ධනවතා ඉදිරියේ ජීවිතයේ ප්‍රථම වතාවට දිග හරින සයුරී, ඔහුගේ අත ගෙන සකුරා මාල් ඇද හැලෙන උයනට ඈතට ඇවිද යන පසුබිම් දසුනක් සමගින් මේ වදන් කිහිපය සවනට මුසු වුනා...

You can not say to the sun, 'more sun' 
or to the rain 'less rain'
 to a man a geaisha can only be half a wife

we are the wives of nightfall...
.

.
after all these are not the memoirs of an empress
nor of a queen
these are the memoirs of another kind

මේ සොඳුරු සිනමාපටයේ අවසන් දසුනෙහි කුඩා සයුරී ප්‍රීතියෙන් දිව යන දසුනෙහි රැඳුනු නෙත් තුල කඳුලක් ඉතිරි වූයෙන්, මා ඒ පද කිහිපය සිහලෙන් ලියා තබමින් අදට සමු ගන්නම් 

තවත් උණුසුම දෙන්නැයි
ඔබේ යැදුම
නොහැ‍ඟෙයි ඉරට
වැසි නොදෙන්නැයි
ඔබ යැද්දාට
කිම පල ?

ගේශාව....
ඈ ඔහුගේ
අර්ධ භාරී මය..

ඔහු හා මා  සරණ යන
සන්ධ්‍යාව
මගේය
...
කාලය පියඹා ගිය තැන

අධිරාජිනියකගේ
හෝ
‍රැජණකගේ
සාඩම්බර පුරාවෘතයක්
මේ කතාන්තරය තුල නැත..
මේ 'ඇගේ'
කතාවක් පමණි

.

.

.