Saturday, August 28, 2010

[105] මගේ කවිය....

සුරුබුහුටි අතැඟිලි
සුරුවම් ලෙසින් දඟ කර
ගොතන විට
එක කව් පේලියක් ..
මේ පන්හිඳ දරාගෙන
වෙවුලන හැටි
ඒ සුසුදු අත
බලන් ලං වී..
මා සබඳ....

ලයෙහි ඉපිදෙන
සිතුවිලි කලලය
සිතුම් දිය දී
පොහොණි කල නුඹ..
හැඬුම් විලි ලා බිහිවෙන
අරුම ජීවය පසුපස
මා ලත්
විලි රුදා නොපෙනෙද?
මා සබඳ ?

නිදි බි‍ඳෙන අලුයම
අලුත් අවු ‍රැල්ලක්
ඉඳුල් කල ඇස් දෙක
හිනා වෙන විට..
ඒ ඒක් ඇසෙක
හිරු ලපයක්
රිදුම් දෙනයුරු
බලන් ලං වී
මා සබඳ....

මුවට ලංවී මා අස
දෙ ඇස් දෙතොලත්
නරඹන සඳ
මගේ කවිකාරී
කී නුඹ
නොදු‍ටු වෙද
මා සබඳ...

ඇඬුම් මුවින්
ලියු කවියම
යලි යලිත් කියවන
ගැහැණිය ?
අකුරු කෙ‍ටුවේ - විසින් ලියන ලද්දේ නම්
මේ ගැනයි මේ ලිපිය.. ,

5 comments:

Subscribe to: Post Comments (Atom)

මේ ලිපිත් බලන්න ඔන්න හොඳේ :-)

Related Posts with Thumbnails

ලේසියෙන් පිටු පනින්න

<--http://www.bloggertricksandtoolz.com/ -->