[98] එදා සෙනෙහෙන් නොබැඳුනානම්....???

~'~

අතීතය සිහිනයක් පමණයි

හැබෑ සුවඳක් නෑ

එදා සෙනෙහෙන් නොබැඳුනානම්

මෙදා වියොවක් නෑ

තැනූ මන්දිර බිඳී වැ‍ටුනත්

නෙතේ කඳුලක් නෑ

සිනහවෙන්නට වරම් නොලදත්

හිතේ කිලුටක් නෑ

සොබා දහමට නොවන අවනත

ලොවේ කිසිවක් නෑ

ලොවේ පැරදුම මිසක කිසිදා

ලැබූ දිනුමක් නෑ...

~'~

බුදුදහමේ කියවෙන දෙයකැයි , වෙනත් ආගමක නැතැයි කිව නොහැකි, ලෝකයටම පොදු දහම, ලෝකයේ සොබාදහමේ කතාන්තරය නොවේද මේ... හිරු පායන සඳු බබලන අහස් වියන යට පවතින සදා සනාතනික දහම නොවේද මේ? 

අතීතයේ එල්ලී ජීවත් වන මා ඇතුලු මා වටා සිටින නොයෙකුත් මිතුරු මිතුරියන් පිරිවරටම සෙනෙහසින් හිස් මුදුන අතගා මේ ගීය එබ්බවිය යුතු යයි මට සිතුනේ යම් කාරනාවක් නිසා. අප  අතීතයේ එල්ලී සිටි ඒ අතීතය වර්තමානය තීරණය කොට තිබෙන බවත් , ඒ වර්තමානය අනාගතය තීරණය කරන බවත් හුදෙක් අප අප විසින්ම තීරනය කොට සිටින නිසා නොවේද ? එය සිහිනයක්.. ඒ සිහිනය අප නිදා නැගිටින්නා මෙන් අද වියැකී ගොස් ඇති බව අපේ හිත පිලිගන්නවා නම්, අප මේ වර්තමානයේ මීට වඩා අරුත්බර අයුරින් ජීවත් වෙනවා නොවේද..?  

අප සෙනෙහෙන් බැ‍ඳෙමු. ඒ ආස්වාදය හදවත තුලා දෝතින් දරා සිනහ නගමු. ඒත් ඒ සිනහව පසුපස තිබෙන දුක අපට මොහොතකට හෝ පසක් කල හැකිනම්... සෙනෙහෙන් බැඳී සිටිද්දීම? එසේ නම් මේ 'තැවීම' , 'විරහව' තිබිය හැකිද අද? ලෝක ස්වභාවය තේරුම් නොගෙන ලෝකයේ සොබාදහමේ කතාන්තරයට අපි එරෙහි වන්නට යත්න දරමු. මේ වෙනස් අන සිත බොහෝ සිහින මන්දිර තනයි. ඒ මන්දිර තුල , හීනයක ජීවත් වෙයි. ඒ හීනය තාවකාලික බව අප පසක් නොකරන තාක් හීනය හීනයක්ම බව සිතට වද දෙයි.. එහි සතුටක් කොහිද? 

අප දිනා ගන්න දෑ පිලිබඳව මොහොතකට සිතා බලන්න. මුදල්... ? පොහොසත්කම? ඒ දිනුම පි‍ටුපස එන්නේ මොනවාද? අසහනය, බිය.. සැකය... අනාගත ආශාවන්.... තෘෂ්ණාව... එසේ නොවේද? එහි ලද දිනුම කුමක්ද? මම ඔබෙන් අසමි.....  අප ආදරයෙන් දිනුම් කනුවක් පසුකලා යැයි සිතන්න... ලබන්නේ කුමක්ද? බැඳීම් ..  බලාපොරොත්තු... අනාගත සැලසුම්...  අසහනය... තාවකාලික ආස්වාදය.... බය... සැකය...  එසේ නොවේද ? ලද දිනුම කුමක්දැයි මම අසමි...  ඔබ බලවත් වී යැයි සිතන්න.. ජනප්‍රිය වී යයි සිතන්න.. තරුවක් වී යැයි සිතන්න... දිනා ගත්තේ කුමක්ද? ඒ දුනිම පසුපස එන්නේ මොනවාද? 

ඉදින් කියන්න.. පරාජය මිස අපට ඇත්තේ මොනවාද? පරාජිතව ජීවිතයට මුහුණ දෙන්නැයි මම නොකියමි... අප කල යුත්තේමේ නොතිර බව නිරතුරු සිහි රඳවාගෙන ජීවත් වීම නොවේද? එලැඹි සිහියෙන් ජීවිතයට මුහුන දීම නොවේද? මේ නොතිර බව නිරතු‍ටු සිහි ගැන්වීමෙන්, අපට අතීතයට යන්න දිය හැකිය  .. ඒ අතීතය සිතින් හලමින් වර්තමානයේ ජීවත් විය හැකිය... වර්තමානයට පවා එල්බගෙන නොසිට ඒ ඒ අවස්ථාවන්හිදී එලැඹි සිහියෙන් ජීවිතයට මුහුණ දිය හැකිය....

මේ ගීය මා අනිත්‍යය නම් සංකල්පය සරලතම බසින්  ලියැවී තිබෙනු දු‍ටු විශිෂ්ටතම නිර්මානයක්... ඔබ බුදු දහමෙන් අනිත්‍යය මෙනෙහි නොකලත්, මේ ගීය නිරතුරු මුමුණන්න... එයින් ජීවිතය පසක් කරන්නට පන්නරයක් ඔබ ලබනු නො අනුමානයි..

ගීය අහන්න.... 

ප.ලි.

2010 ජනවාරි මස 18 වෙනි දිනෙන් අරඹා අද - 2010 අගෝස්තු මස 10 වෙනි දින වෙන විට (මාස 8 කට ආසන්න කාලයක්) මා විසින් ලියන ලද කවි , කතා, ගී පිලිබඳ කතා  99 කින් මගේ මේ සංසාරේ අපි මනුස්සකම බෙදා හදා ගන්නා අවකාශය පිරී සිටී.... 100 වන ලිපිය මග බලා හිඳී.. සිය වැන්නෙන් මේ කිසිවක් සිහිපත් නොකොට ලියන්නට සිතීමි... මෙතෙක් මා අසලම ‍රැඳී සිටි 104ක් වූ ආදරනීය මනුස්සකම හඳුනන්නන් සහ නිරතුරු මා ලියන දේට ඇස් දෙමින්, 10860 වාරයක් 'සංසාරේ අපි' වෙත එබී බලමින් උන් ඔබ හැමට 'ස්තූතියි'... මා රහසක් කියමි... මීට මාස 8කට පෙර කිසිවෙකුට ඔබ ජීවිතය දී තිබේ. කිසිවෙකු අද ඔබ නිසා ජීවත් වෙයි... බලාපොරොත්තුව .... ඔබ විය... 'ස්තූතියි'...!