විහ‍ඟෙකුව ජීවිතය
ත‍ටු සලයි
බමරෙකුව උන්
ගුමු ගුමුව
ලං වෙන විට
..ආලය මිස
විස විත්
ඇනෙන බව
නොදැනෙයි
නොහැ‍ඟෙයි.....
පසු සටහන
අතීතය සිහිනයක් වගේ.. එයින් ආ කවි පොත් මුලු වල හැංගි හැංගි උන්නා. එලියට එන්න ආලෝකය දකින්න කාලයයි මේ... ඉතින් එක එක හෙමිහිට මේ විදියට එලියට එනවා දවස් 18ක් තිස්සේ....
අතීතය සිහිනයක් වගේ.. එයින් ආ කවි පොත් මුලු වල හැංගි හැංගි උන්නා. එලියට එන්න ආලෝකය දකින්න කාලයයි මේ... ඉතින් එක එක හෙමිහිට මේ විදියට එලියට එනවා දවස් 18ක් තිස්සේ....
සුපිරි..!
ReplyDeleteAnsh Lucky Sri Jay
ReplyDeleteතැන්කෝ .....
මයීයා ට නිසදැස් ගැනත් එක එක එවා හිතෙනවා,, මේක දැක්කම මයියාට හිතුනේ විහිගකුයි, බඹරකුයි දෙන්න ම එක ලග ඉන්න එක ගැලපෙන්නෙ නැ කියලා..එ උනාට අදහස නම් එල..අදරේත් එක්ක එන දුක තෙරෙන්නෙ අදරය කරපු එක්කෙනා නැති උනාම් තමා,,,
ReplyDeleteමයියා
ReplyDeleteමෙහෙමයි මට හිතුනේ
ජීවිතේ සිදුවීම් එක්ක ඉහල පහල යන්නේ කුරුල්ලෙකු ත‍ටු සලන ඇසිල්ලෙන්. දේවල් වෙනස් වෙන්නේ එසැනින්.
ඒ ජීවිතය තුල ආදරය බමර ගුමුවක් වගේ.... ඒත් ලං වී කෝප ගත්තොත් ඒ ඇනෙන විස දල වලින් දැනෙන වේදනාව අන්තිමයි.
විත් ඇනුනාට පසු
ReplyDeleteවේදනවා දන්නවා කියා
රෝස මල් පැත්තකට වත් නොගොස්
රොන් නොගන්නා බඹරු ඇද්ද මේ ලොව . . ?
ඇතිවිට සුන්දර ලෙසත් නැතිවිට කටුක ලෙසත් දැනුන ද
ReplyDeleteආදරය යනු එයයි.
දුකා අයියන්ඩී
ReplyDeleteවේදනාව ඉවසන මල
ඉවසන්නේ නම්
මල නොතලා අදරින් රොන් සොයන
හිතැති යහ ගුණ ඇති
සොඳුරු බඹරෙකු
උදෙසාම පමණකි... නැද්ද?? හොඳයි???
මිත්‍රයා
ReplyDeleteබැරිවෙලාවත්
ඇති විට කටුක බවත්
නැති කල
නිදහසත් නම් දැනෙන්නේ???