බාල කාලයේ ගලා ගිය සඳ
හොවා උකුලත හිසත් පිරිමැද
සැනසු ඔබමැයි කිරුල හිමි රජ…
චණ්ඩ ඉර මල අප දවද්දී
අපගෙ පසුපස මහමෙරක් ලෙස
වහං කර අප දරා ගිනි රැස
සිටිය ඔබ මැයි කිරුල හිමි රජ….
අකීකරු වී කිවුව නෑහුව
අපට සැර වුන හෑම මොහොතක
දහස් වර නුඹෙ හිතේ ගින්දර
කඳුලු වුන වග දනියි අපෙ හිත …
ඔබගෙ හිත් බැමි පලා ගෙන ආ
නොහිම් පිය ගුණ සුවඳ පිඩු කොට
අමා වන් කරුණා ගුණෙන් අප
සනසවා අප තැනු පියාණෙනි
මාස සති දින පියාපත් ලැබ
නොහිතු අසනිය බිමට වටමුත්
දෙගොඩ තලමින් ඉවුරු බිඳ එය
ගලා අප හැම පෙලන ලද මුත්
නේක අවගුණ පිරුන දුර්දන
ඔබව හැර ගොස් ඔබව පෙලු මුත්
මෝහයෙන් පිරි අසත් මිනිසත්
මුලා දන ඔබ අතැර ගිය මුත්….
අපේ රජ බිම කිරුල හිමි ඔබ
අපේ දිවි නුබ සරා සඳ ඔබ
අපට හිමි ලොව තැනු පියාණෙනි
අපට නම් ඔබ රජෙකි තවමත්…….
ජීවිතයේ භයංකරතම අත්දැකීම්, දුදනන් ගේ ආසාධාරණකම් වලට ලක් වෙමින් දුකින් කඩා වැටෙන මුත් ශාන්තුවරයකුමෙන් උපශාන්තව කල් ගෙවන, මගේ අහිංසක පියාණෙනි, ඔබ අපට ජීවිතය සහ ඉවසීම මේ යයි කියා දුන් පරමාදර්ශයම විය….. ඔබ අපෙන් වෙන්වී අඳුරු කුටියක උන් එදා, මේ කවිය ඔබට උපන්දිනයට ලියා එවුවා මතකද???
No comments:
Post a Comment