ඔබෙත් ඔලුව අවුල් වෙද්දි චිත්ත ඒකාග්‍රතාව වැඩි වෙනවද?

(කට හම යන කන්..ජීවිතය හම ගැසූ කයි කතන්දර... 5)
ඔලුව අවුල් වෙන්න වෙන්න , හිත පුදුමාකාර විදියට ඒකාත්මික වෙනව අමුතු දේවල් ලියන්න. සීග්‍රයෙන් අදහස් හිතට එනව....ඒ දේ ඔබට වෙලා නැද්ද? කවුරු හරි කෙනෙක් අපව පිස්සු වට්ටන තරම් යක්ෂාවේශව අප තුල නිදා සිටින යකාද කූද්දන්නට උත්සහ කරන විට, ඔබ අත් විඳ තිබෙනවද , කොහේවත් නැති පුදුමාකාර සංසුන් කමක්, සංයමයක්,පාලිත මනසක් එක පාරම ඇති වෙනව... ? විශාල වේගයක් පැන නැගෙද්දි හිතේ, හිත විසින්ම විසාල ප්‍රතිරෝධී බලවේගයක් අපව මෙහෙයවනව.. හරියට ලොකූ මුහුදු රලක් අපව ගිල ගන්නට වෙරලට හඹා එද්දි, ඊටත් විසාල රළක් විසින් පෙර දිව ආ රළ ගිල ගෙන මුහුදට ඇදගෙන යන්නා වගේ?

මට මේක ඔයාලත් විඳවල තියනවද කියන්න... ගොඩාක් ප්‍රශ්න තියන වෙලාවකට, ඔලුව පිස්සු වැටිල තියන වෙලාවකට , පුදුමාකාර එකාග්‍රතාවයක් ,  අරමුණකට වේගයෙන් යන කැපවුන ගතියක් ඇවිත් තියනවද කියන්න..මේක මම ගොඩක් අත් දැකල අත් විඳල තියන දෙයක්. සහ ගොඩාක් නොවෙන නමුත් සමහර අයගේ ජීවිත වල අහල තියෙන දෙයක්. මේ ලියන දේ සුරංගනා කතා සිදුවීමක් නෙමෙයි... සැබෑ ජීවිතයේ-මේ මහ පොලවේ සිටින මිනිසුන් අත් විඳි මනෝ භාවයක්......ජීවිතේ අඬා වැටි වැටී කඩා වැටි වැටි නොසිටිමින්, තමුන් තමුන්ගෙම හිතේ හයියෙන් ගොඩ ආපු සැබෑ චරිත අපට හමු වෙනවා දෙනෝ දාහක්...ඒත් ඒ අතරෙ හමු වෙන තවත් දෙනෝ දාහක් , මැසිවිලි කියන, ජීවිතේ අත් හරින, ජීවිතේ සුන් වූ යලි නිවැරදි කල නොහැකි යයි වගකීමෙන් පලා යන ජීවිත වෙනුවෙන් මේ දේ මේ බ්ලොග් අවකාශයේ ලියා තැබිය යුතු යැයි මට හිතුනා...


දෙමාපියන්ගේ, ස්වාමියාගේ, වද හිංසා, නොයෙක් ගැහැට කම් කටොලු මධ්‍යයේ , බොහෝ චිත්ත ධෛර්යයෙන් සිය අනාගතය වෙනුවෙන් අරමුණ කරා ඇදුනු චරිත මා දැක තියෙනවා.. ලෝකයම තමන්ට එරෙහි වෙමින් ලෝකයම තමාට ඇඟිල්ල  දික් කරන මොහොතක , කිව නොහැකි තරම් සංසුන් මනසින් මිනිසුන්ට, සමාජයට මුහුණ දෙන චරිත මා දැක තිබෙනවා. මහා ගිනි කන්දක් මෙන් අවමන් , නින්දා අපහාස , සමාජ දොර‍ටු පුපුරවමින් ගං වතුරක් සේ ගලා යනවිට , නිසොල්මන්ව කරබා ඉඳිමින්, නිසංසලේ ජීවිතය හෙමි හෙමින් ජය වෙත යොමු කරන චරිත මා දැක තිබෙනවා... මා කිසි සේත්ම බිඳුනු පෙම නිසා වස බිවු ජීවිත ගැන මෙහි කතා කරන්නැ නැහැ.. ජීවිතයේ යම් බිඳ වැටීමක් නිසා, ලෝකයටම අපවාද නගමින්, අත පය අකුලා ලෝකයට පලි පෙන්නන චරිත ගැන මෙහිදී එක අකුරක්වත් වැය කරන්නේ නැහැ.

මම මේක ලියුවෙ ඇයි කියල කෙනෙක් අහයි..එච්චරම බරක් මෙහි නැති වග සැබැයි...විභාගයක් නිසා දිවි නහ ගන්න, විභගෙට මූන දෙන්න බැරුව බොරු ලෙඩ ගන්න, විභාගයක ප්‍රතිපල නිසා වහ බොන, ගෙදර ප්‍රශ්න නිසා, පෙම් පලහිලවු නිසා අධ්‍යාපනය කඩා කප්පල් කර ගන්න හිත් වලට පොඩි පණිවිඩයක් දෙන්නයි මේක ලියුවේ.

ඔනෑම කෙනෙක්ගේ හිත ඇතුලේ මහා බලවේගයක් තියනවා. ඕනම කෙනෙක්ගෙ හිතක. ඒ විභවය අපට පාලනය කල හැකි දෙයක්.. එය පාලනය නොකර පරාජය වෙන්නේ අපේ ගැලවීමට..වගකීමෙන් මිදෙන්න..ඒත් අපිට උවමනාව තියනවනම්- මම අභියෝග කරනවා- අපිට පුලුවන් හිත හයිය ගන්න- එයින් දැඩි වී- ශක්තිමත්ව ප්‍රශ්නෙට මුහුන දෙන්න..මම පුන පුනා කියනවා.. එක එහෙමම තමයි කියලා.. කම්මැලියෝ මිස දුර්වලයෝ කියලා ජාතියක් ලෝකේ නැහැ. දුර්වලකම වාසියට හදාගත් දෙයක් විතරයි. ඔනෙම කෙනෙකුට ඔනෙම දෙයක් කරන්න පුලුවන් හිත හයිය තියනවනම්...

එක දෙයක්.සාම්ප්‍රදායික කතා වල එන  දුප්පත් දරුවො අල්ලට සීනි කාල කහට එක බීලා, ලාම්පු එලියෙන් පාඩම් කරලා ලෝකය ජයගත් කතා අපි එමට අහලා තියනවා. මම මේ ලියුව කතා වල එන එක්කෙනෙක්වත් ඒ domain එකේ නෙමෙයි.. මිනිස්සු කතාවට කියන "සැප" පරිසරයෙන් ආපු අයගේ කතා මේවා(සමාවෙන්න .කතා බොහෝ දුරට සංශෝධනය වුනා නැවත පෝස්ට් කිරීමේදී).. ඒත් ඒ අපිට පෙනෙන සැප පිටිපස්සේ තියන ඛෙදවාචකය කාටවත්ම නොපෙනෙන නිසාමයි ඒ domain එක ඇසුරු කොටගෙන මේ සිද්ධීන් ටික ලියුවේ..

මේ එකක්වත් සුරංගනා කතා නෙමෙයි.. මේ මහ පොලව උඩ දු‍ටු දේවල්... මේ නුදුරු කාලයේ- මා අවට පරිසරයේ...

මෙයට මා එක් කල යුතු පසුවදනක් තිබෙනවා මේ සංශෝධිත පෝස්ට් එකේ...එය සොඳුරු කතා කරුවෙකු මේ ලිපිය ගැන කල වැඩි දුර පැහැදිලි කිරීමක්,,,

අපි මනස අවුල් වූ, වියවුල් වූ, ලොකු ප්‍රශ්නයක් කඩා වැ‍ටුනු අවස්ථාවක සිරුර සහ මනස තුල පැන නගින ආවේග මුල් කොට ගෙන යම් යම් දෑ කරනව... සමහරු ඒ ආවේගය දැඩි ශක්තියක් බවට පරිවර්තනය කොට ගෙන , ආවේගයෙන් කඩා වැටීමේ හෝ ආවේගයෙන් විනාශයකට මෙහෙයවීමේ ආදීනව පසක් කොට ඒ විභවය නිවැරදි දිශාවකට මුදා හරිනවා... ඒත් සමහරු ඒ ආවේග වලින් නොසංසුන් වී එක්කෝ විනාශයකට තමාව මෙහෙයවනවා. එක්කෝ නිවැරදි, ඒ මොහොතේ විය යුතු දේ පැහැර හැරීමට එය හේතුවක් කොට ගන්නව. බහුතරයක් තුල තිබෙන්නේ විභවය නොතකා හරිමින් , කුසීතව හකුලා සිටින තත්ත්වය හෝ , විභවය තුල විනාශකාරී අනර්ථකාරී දෙයකට අවකාශය..එයයි නොවිය යුත්තේ. මා මේ ලිපියෙන් පසක් කරන්නට උත්සහ කලේ එය නොවිය යුතු බවයි... තමා තුල ඇති විභවය තමා හරි මානයට මුදා හල යුතුයි. එය ශක්තියක් මිස ආවේගයක අනර්ථකාරී ප්‍රතිපලයකට නොමෙහෙයවිය යුතුයි..එතැනයි අපේ බුද්ධිය, සංවිධිත මනස මනා මෙහෙයක් ඉ‍ටු කරන්නේ... එතැනයි අපි ශක්තිමත් මිනිසුන් වන්නේ....

අපේ හිත තුල තියන මේ විස්මයජනක හැකියාව හඳුනා ගන්න..එය ඇති බව අදහන්න... එය ශක්තිමත් බව .. එහි ශක්තිය තමාට අවැසි නම් පාලනය කල හැකි බව විස්වාස කරන්න පලමුවෙන්ම,,, ඊට අවනත වන්න... ගැ‍ටුම්කාරී මොහොතක , ඉන් මිදී හරි දිශාව සොයන්න... ආවේගයට ඔබව යටත් කරන්න ඉඩ දෙන්න එපා. ආවේගයේ වහලෙක් වෙන්න එපා..  ආවේගය සමග නොගැටී, සංසුන් මනසින් , මුදා හල නොහැකි වූ ආවේගය බුද්ධිමත් දෙයකට මුදා හරින්න.. ඔබේ ආවේගය එයින් අවම හානිදායී, අවම පසු තැවීමක් ඇති කරවන , අර්ථවත් ප්‍රතිපලයක් උදා කරාවි,,,,

ජීවිතේ මල්.මේ ලිපිය කලින් පල කල එකෙහිම සංශෝධනයක්. එහි ඇතම් දෑ ඉවත් කලා. ඒත් අමිල අදහස් දැක්වූ ආදරනීය බ්ලොග් සහෘදයින් ලියූ ප්‍රතිචාර පරෙස්සම් කොට තබා මම ඒවා මෙහි නැවැත පෝස්ට් කලා..ලියූ ඔබ හැම දෙනාටම ස්තූතියි,,,,

ලිවුවේ අපබ්‍රංසයක්ද මන්දා මේ කතාව... :-)