[179] 'සැබෑ දවස'

කියන්නට උදාන ගීයක් නැති

ඒත් උදාරම් බැල්මක් ඇති....

දාහක් එකක් සෝ තැවුල් අස්සෙන්

හිනහව, සන්තෝසය වෑගිරෙති..

දුර විත් පා රිදෙද්දී ජවය පාමින්

කඩිනම්ව, තියා යන , බර අඩි..

ෆැන්ටසි හීන රෑඟුම් පිටපතක

කුමාරිකාවට ඇඳ, හැඩ බලන හැටි...

අඳුර කැටි ගැහුන කලුවර මැද්දෙන්

උදේ සැඩ අවු රැල්ල බිම වැතිරෙති.....

හිස රිදෙන , සැඩ ඉරෙක 'සැබෑ දහවල'

'නිදා දුටු සිහින' උදුරාගෙන ගිය හැටි !

~දිල්ශාරා වීරසිංහ~