මේ අප අද ඊයේ දැකපු බොහොම සංවේදී පින්තුරයක්. බොහෝ දෙනෙක් මේ පින්තුරය අනුකම්පීය මුහුණුවරක් දෙමින් බෙදා හදා ගෙන තිබ්බා. ඒ වගේම සමහරු කවි පවා ලියලා තිබබා. ඒ තමා මනුස්සකම. සංවේදී බව . හැබැයි මේ පින්තුරේ දකිද්දී , එහි සුමට පැත්ත විතරක් දකින ඔබේ මනස තවත් ඉසවුවක් කරා මට අවදි කරන්න හිතුනා. අන්න ඒ නිසයි ඊයේ මම මේ මුහුණු පොත් සටහන තැබුවේ. තව තැනක අලවලා තිබ්බාට පාඩු නැහැනේ. මෙන්න ඒ සටහන.
"පුංචි දරැවො බෝම්බ අරන් එන්නෙ නැතුව ඇති. ඒත් පුංචි වුන්ට බස් වල සීටි දෙකක් මැද්දෙ ඉඳ ගත්තම නින්ද යනවා. බෑග් එකෙ බරට ඒකට තව මොනව එබුවත් සිහියක් නෑ. පුංචි වුන් බෑග් පාරවල් අයිනෙ තියලා ගස් වල එල්ලලා .,ස්කූල් වෑන් එනකල් , සෙල්ලමට දුවනව. අනික මේ නොදරැවෝ කොහොමද සැක සහිත දේවල් අඳුන ගන්නේ , අපිවත් ඒ ගැන හරියට දැනුවත් නැති කොට! අපිවත් අඩු ගානෙ දන්නවද කුඩුපැකට් එක්කයි හුණු පැකට් එක්කයි වෙනස??? ඒ නිසා හැඟීම් වලට වහල් වෙන්න එපා. කවි සිතිවිලි පොටෝ අගෙයි. ඒත් රටක ජාතික අවශ්‍යතාවය අපි හැමෝම හැම විදියකම මුහුණු වැසුම් වලට ටිකකට සමු දෙනවා වගෙම , කොතැන කවුරැ හෝ තමන්ව හෝ බෑග පරික්ෂා කරන එකට පූර්ණ සහය දෙමු. පුංචි දරැවාට කියලා දෙන්න ඕනි බෑග් එක පරිස්සම් කරගන්න වගෙම පරික්ෂාවෙ වැදගත් කම.
සරලව කියන්නම්. ගිය සතියෙ බ්‍රහස්පතින්දා එක ආයතනයකට ගියා. එතැන කාර්යාල කටයුතු කරන තැනැත්තා සහ තැනැත්තී බෑගය චෙක් කරන අලුත් වගකීම භාර අරගෙන. මගෙන් ගිය ගමන්ම ඇහුවෙ , මිස් අනේ ඔක්කොම බෑග් චෙක් කරන්න වෙනවා. ඒක එයාල කිව්යෙ හරියට අපට කරන අගෞරවයක් වගේ. ඒ ඔවුන්ගෙ ආචාරශීලිකම. ඒ වගෙ දෙයකට නොදෙන සහය කුමටද?
ඒ වගෙමයි ඒ තරැණ මහතා කාරැණිකවම ඇහුවෙ , මිස් කොලඹ ඉඳල ආව නිසයි අහන්නෙ , බස් එකෙ නින්ද ගියාද , බෑග් එක කොහෙද තිබ්බෙ කියලා ! ඇත්තමයි , මිනිසුන්ගෙ අවධානය තියුණුයි. ඒක අගය කල යුතුයි.
ඒ නිසා මේ වගෙ පින්තුරැ වලට හූල්ලනවාට වඩා කල යුත්තෙ මේ දිහා නුවණින් බලන එකයි ! මේ ශීෂ්‍ය නායක දරැවනුත් දරැවො. එයාල ගන්නෙ සුලුපටු වගකීමක් නොවෙයි. මෙතැන අපේ අනුකම්පාව වගෙම ගොරවය හිමි විය යුතුයි තාම කටේ කිරි සුවඳවත් නෑරැනාට , ඉස්කෝල ආරක්ෂාවට පෙරට ආපු මේ වැඩිහිටි දරැවන්. එයාලට නිසි පුහුණුව ලැබිය යුතුයි සැක කටයුතු දේ හඳුනගන්න . හදිසි අවස්ථාවක නිසි පියවර ගන්න. සමහර විට දැනටමත් ඒව වෙලා ඇති.
මේක රටට පැටවුනු අලුත් වගකීමක් . ඔවුනුත් තාම කුඩා නිසා මේ මතකයන් 2008න් එපිට ලඟ වකවානුවල ඉපදුනු එයාලට නැතුව ඇති.
බෑග් චෙක් කරන්නේ මේ කිරි දරැවා අපරාධකාරයෙක්ය හිතල නෙමෙයි බව වැටහිය යුතුයි. හැමෝටම ! මොලයක් තියනව නම්. තව චුට්ටක් හරි ඉදිරියට හිතනව නම් වගකීමක් තියනව දෙමාපියන්ට ගුරැවරැන්ට , කිරි දරැවාට පවා තමාගෙ භාණ්ඩ අතන මෙතන නොදා ලඟ තියා ගන්නය කියන අවවාදය දෙන්න ! විනිවිද පෙනෙන බෑග වලට මේ හදිසියේ අල්ල පනල්ලේ අම්මලා තාත්තලාට කොච්චර වියදම් යන්න ඇද්ද. එහෙම කල මේ දරැවාගෙ දෙමාපියන්ද අගය කල යුතුයි" .
ඔබට සිතන්නට යමක්....
No comments:
Post a Comment