[---] අපිට පිස්සු OOOOOOOOOOයි !

දිලා.... ජීවිතේ හැම වෙලාවෙම චෙස් ගේම් එකක් ප්ලේ කරනවා වගේ හිතන්න එපා... 

-දෙබසක්-

අ ද දවස විශේෂයි.... 

පි රිසිදුවට ලස්සනට ඇජෙන්ඩා එකකට තිබ්බ සංසාරේ

ට  ක්කෙටම අද වෙනස් වෙනව...

පි රිත් මණ්ඩපයක් වගේ රිද්මෙකට

ස් වර ඇමිණුන සංසාරෙට 

සු පුරුදු නිහඬබව බිඳින්නට හිතුනා මට !

ඕ නේ උන වෙනස කලේ මම මෙහෙම ... 

යි  යනෙන් වචන නැති නිසා නිකම්ම කියන්නම් 

අපිට පිස්සු OOOOOOOOOOයි ! 

ඇජෙන්ඩා වලට මොනවද උනේ?  ඇත්තටම මොනවද කලේ... ජීවිතේ හැම දෙයක්ම අහම්බයක්.. එක අතකින් බැලුවම... 

- තව දෙබසක්-

පුංචි කාලෙ අපි රූලක් ගැහුවෙත් නූලට. වතුර බිව්වෙත් සීරුවට. ඇවිද්දෙත් එක විදියකට. කොටින්ම හුස්ම ගත්තෙත් එක ස්ට්‍රක්චර් එකකට. ඒකෙ අස්සෙම අවුරුදු දශක ගානක් හිර වෙලා ඉන්නකොට අපි ස්ට්‍රක්චර් එකෙම කොටහක් වෙන එක වලක්වන්න බැහැ. ස්ට්‍රක්චර් එක අපේ කොටහකුත් වෙලා... 

පොඩ්ඩ එහා මෙහා වෙද්දි ස්ට්‍රැටජිය මෙවුවා වෙන නිසා , විනාඩියක් දෙකක් පරක්කු වෙද්දි , හිතුව ප්ලැන් වලට වැඩේ සිද්ද නොවෙද්දි , වලිගෙ පාග ගන්න ගතිය වෙනස් උනේ අහම්බයෙන් අර උඩහින් ඇහුන දෙබස නිසා... 

දිලා.... ජීවිතේ හැම වෙලාවෙම චෙස් ගේම් එකක් ප්ලේ කරනවා වගේ හිතන්න එපා... 

චෙස් ලැල්ලෙන් මිදිලා අහස බලන්න . හිනාවෙන්න , හැමෝටම උවමනා විදියෙන් ඈත් වෙලා ජීවිතේ ඇතුලේ නිදහසේ සුවය විඳින්න , ඒ පොඩි දෙබස ප්‍රමාණවත් වුනා... 

පිස්සුවට ආදරේ කරන්න, පිස්සුවට හිනා වෙන්න, පිස්සොත් එක්ක කදේ දාගෙන තවත් එක පිස්සෙක් වෙන්න , පිස්සන්ගෙන් අඩුවක් නැති ලෝකේ මොකට බය වෙනවද? සාන්ත දාන්ත සුවිනීත සුලුතරය අස්සට පැනගන්න මොන බම්බුවකට දඟලනවද? ඒ ගොඩට පැනලා කිසිම රසයක් අත්දැකීමක් නැති ජීවිතේ , සීනි නැති තේ කහට එකක් වගෙ තොල ගානවද? පොඩියක් සීනියි දෙහියි ඕනෙම නම් ලුනු බින්දුවකුයිත් දාගෙන රස බලනවද? 

ආයෙ දෙකක් නැහැ. මේන්න චන්දෙ දෙවන එකට !

අපිට පිස්සු ! පොඩ්ඩක් නෙවෙයි හොඳටම! 

[286] බහුරූපේක්ෂක ගැහැණු පරම්පරාව...

සෘජු දඟකාර බැල්මක්... දෙවියන්ගේ ප්‍රතිමාවක අඩු මොනවාද ?

ගැහැණියට නිසි අර්ථ දැක්වීමක් නැති එකමත් හොඳය. සංවරියකගේ අවිහිංසක බැල්මක් එක් ඉරිසියා ගිනි පුපුරකින් ගිනි කන්දක්වී හාත්පස දවාලිය හැකිය..

එකමිතියක් නැති ගැහැණියක හරියට බහුරූපේක්ෂකයක් වැනියයි මා කීවේ එහෙයිනි. ගැහැණියට ඇත්තේ ඩුවලිටියකි. පිරිමින්ගේ පෘතග්ජන හදවත් ඔකඳ වන්නේ අඳුරු , සොඳුරු , වියරු එමෙන්ම නුහුරු මේ කී විවිධ ගැහැණු අරුමැසියන් කෙරෙහිය.

මේ තරම් ප්‍රතිපත්ති විරහිත වෙනස්වන සුලු ගෑනු චරිත ඔක්කෝම එක පෙලට තබා වෙඩි තැබිය යුතු වන්නේ පිරිමි හිත් මේ තරම් අවතැන් කිරීමේ පාපයටය.

කිසිදු කමකට නැති බහුරූපේක්ෂකයක් පවා සොඳුරුකම නිසාවෙන් පිරිමි දෑතකින් ඉවත විසි නොවෙයි. සිත පුදුම කරන අරුම මෝස්තර අහිමි දුප්පත් පිරිමි ජනතාවට විටෙක එබීගත් වන දකින බහුරූ රටාව නෙතඳුනකි.

පිරිමි හිතට නම් මොකද? පතන්නට දෙවියන් දිවැසින් මැවූ ප්‍රතිමා ඇත්තේය. ඒ හොර හිතට ගොඩක් නිර්ණායක ඇත්තේය.

පිරිමි සිත් අවතැන් කොට , කවියන්ගේ රස සීමා අසරණ කරන , සැබෑ ගැහැණුන්ට සමාවක් කොහිද?

රතු නලඟන සිය ආලිංගනයෙන් සිහින මත ආලේප තවරයි. විටෙක අවිහිංසක සංවරියකද, සරාගී නලඟනකද , ඇවිලෙන කොටි දෙනකද , සෙනෙහෙබර මව් දෙවඟනකද පිරිමි සිතෙහි වරින් වර උද්දීපනය වන චිත්ත රූප තුල සිටිනු ඇත.

ගැහැණියකගේ සිතක පිරිමි වේශයක් මෙසේ රඟ දෙන්නේද? කිසියම් ගැහැණියක විසින් නොබියව එම චිත්ත රූපය දැක, වදන් මත ගලපා ගැහැණු හඬකින් පිරිමින් උදෙසා ගැයිය යුතු යැයි හිත කියයි. 

බහුරූපේක්ෂක ගැහැණු පරම්පරාවට දෙවියන් දිවැසින් එබඳු පිරිමි ප්‍රතිමාවක්ද නෙලා දිය යුතු නොවේද?

~~

සුහදිනියේ සඟවන් - ඍජු බැල්මේ ඇරයුම්

දෙවියන් දිවැසින් කළ ප්‍රතිමා වී දිලෙනා.....

පුන් සඳ එලියේ ඔබ නම් - සැණකෙළියයි මගෙ නම්

කවියන්ගේ දෑසේ රස සීමා පනිනා........

හීනෙන් රෑ අවුදින් - සුවදක් සේ ළග හුන්

සංවරියේ රං තිත කෝ මා පිනනා........

වාත්තු කර ඇති දේහ තලාවට - හේත්තු වෙන්න ද සෙවනැල්ලෙන්

කාන්ති ඉහිරෙන නයන ඉනාවට - සාන්තුවර සිත හීදැල්ලෙන්

හොර රහසේ  - හොර හිත පතනා ඒ පැතුමේ

දඟ මෙනෙවිය ඔබ මා වල්මත් කළ 

අරුමැසියයි මෙලොවේ........

වීණා බඳ වට කැරකෙන වරලස - අණ දෙන හෘද ස්පන්දනයෙන්

සුසුමේ රිද්මයට ම රග දෙයි ඔබ - මගේ පෘථග්ජන සිතුවිල්ලෙන්

හොර රහසේ - හොර හිත පතනා ඒ පැතුමේ

රතු නළගන මගේ හිත - අවතැන් කළ එකම ළදයි මෙලොවේ.......

~~

[285] නොවිසඳුනු සංකා සහ නොදුටු වර්ණ

බොහෝ විසිතුරු දැයින් පිරීගත් මම නමැති පොදියෙන් එක එක අරුමැසි කල්පනා හැඟුම් මම එක එක පිටතට ගෙන තබා , නුඹ හැඩ බලන අයුරු ප්‍රීතියෙන් බලා සිටින්නෙමි. 

තවත් බොහෝ සොඳුරු අන්තයන් නොදු‍ටු හෝ ඇති බවක් නොදන්නා නුඹට 'මම' යනු එක් එක් දිනයන්හි එක් එක් අරුමැසියන්ගෙන් නුඹේ සිත නිලංකාර කරන නාටකයකි.

'Life is a box of chocolates . You never know what you are going to get there!'
මට ෆොරස්ට් ගම්ප්(Forrest Gump) සිහිවෙයි. මාද එසේ නොවේද?

'ඔයා නැමැති ප්‍රහේලිකාව කිසිම දාක කාටවත් ඔක්කොම හරස් පද ගලපලා විසඳන්න ඉඩ තියන්න එපා. ඔයා ප්‍රහේලිකාවක් වෙන තරමටම , හොයා නොගත්තු හරස්පද ලොකු හිස්තැනකුත් , නිදහසකුත් එකතු කරනවා...' 

හිතවතෙකු කියූ ඒ පද මම සීරුවේ යලිත් කල්පනා කරමින් සිටිමි.

පෙර කළ මම එසේ නොවීමි. මම අඳුරු පොදියක් නොවී බහුරූපේක්ෂයක් (Kalidoscope) වීමි.එය එක එක දෙසට හරවා සොලවා කම්පිත කොට එයින් එක් එක් සොඳුරු රටා නැරඹීමෙන් ඔවුහු කිසිදා වෙහෙසපත් නොවූවෝය. මැවෙන රටා දැක දැල්වෙන දැස් වල කාන්තියට ලොබ බැඳි මමද එම හැඩතල පෙන්වා උදම් වීමෙන් කිසිදා තෘප්තිමත් නොවීමි. අවසානයේදී , නේක රටාවන්ගෙන් සිත කුල්මත් වන්නේ ඉතා කෙටි කලකට යැයි සනාථ වෙයි. කුඩා කල්හි ආශාවෙන් ඇස් ඔබා නැ‍රැඹූ ප්‍රිස්ම දෙනෙතියෙහි වීදුරු කැබලිත්තක්වත් සිහිවටනයක් ලෙසක වත් අද කොතැනකවත් නොමැති හැටි! 

ප්‍රිස්මයෙහි වීදුරු කැඩපත් මුහුණත් උණා දැමූ මම එක්තරා යුගයකට පසුව එහි වීදුරු විනිවිද නොපෙනෙනු වස් අඳුරු කඩදාසිත් අලවා දැමුයෙමි. එපමණකිනුදු නොනැවතී විවරයට දොරකුත් සවි කොට යතුරු ලා තබා කුඩා ජනේල පමණක් එක දෙකක් හැර තබමි. ඒ මගේ හුස්ම වෙනුවෙනි. විවර කුඩා කවුලුවෙන් එබෙන්නෙකු උදෙසා දොර හරිනු තබා කවුලුද වසා සැඟවෙනු රිසි වීමි...

එහෙත් මඳ කලකට ඉහත මා පමණක් දු‍ටු වර්ණවත් රටාවන්  එකෙකුට නොව ලොවටම පෙන්වනු රිසින් මම පියාපත් විදාහළෙමි. පියාපත් තුලින් මට වර්ණ පමණක් නොව ඉගිලීමේ බලපත්‍රයද හිමි වූයේය. 
එහෙත් , දැස් නිලංකාර වන වර්ණ සඟවමින් මම පියාසැලීමෙහිද ,  වර්ණ පෙන්වීමෙහිද සබකෝලයෙන් යුතුව අදෘශමාන කූඩුවක සිය කැමැත්තෙන් අගුලු ලාගෙන සිටිමි.

'හැඟීම් නැද්ද මන්දා...'  

එසේ ඇසෙන තුරුම මම මා සතු වර්ණ දැක උදම් වනු මිස වර්ණ ගැන්වූ පියා පත් පිලිබඳ ආඩම්බරයෙන් යුතුව අහස සිඹින්නට හෝ බහුරූපේක්ෂයක් වැනිව වර්ණ දක්වන්නට උත්සුක නොවූයේ ඇයිදැයි යලි සිතන්නට වූයෙමි. 

අඳුරු පොදියෙන් එක එක ලිහා පෙන්වූ සිඟිති සීනි බෝල කිහිපයකට සූප වේදයේ කූට ප්‍රාප්තිය පෙන්විය නොහැක්කේය. එහෙත් පරිභෝජනය පිලිබඳ අමිහිරි මතක විසින් , හොඳම , සොඳුරුතම , හෙවත් //  මම නැමැත්තියගේ සැබෑ මුහුණෙහි ලොකුම අරුමය මා අමනුස්ස අයුරකින් සඟවා සිටීම ඇතැම් විට බොහෝ වේදනාබර අත්දැකීමක් වන්නට ඇත.

සැඟවී ගත් හැඟුම් පිට කරගන්නට නොහැකිවද? එසේත් නැතිනම් ඒ මාන්නයද ? ඒ අභිමානයද? නො එසේනම්  පල කරන්නට හැඟුම් නූපදින්නේද? 
කිසිවෙකු නගන ප්‍රශ්නයකදී මම නිරුත්තර වී හැඬුම් බර වීම මෙය ලියන්නට හේතු වූ බව නොකියාම බැරිය.

එහෙත්... මෙතැන්හිදී හෝ එය ලියා ලිහා  තැබීම නොවටනේයැයි සිත පවසයි. 

'මම කැමතියි වැවක් වගේ ගැඹුරු හිත අස්සෙ ඔය ඔක්කොම හංගං ඉන්නවට . හැමදාම මට හිත හිත ඉන්න දෙයක් තියනවා. වෙලාවකට තරහ එනව තමයි.. ඒත් ඔය හංගං ඉන්න හැඟුම් කවදාවත් කියන්න එපා. ඒක හරි ලස්සනයි'
ප්‍රහේලිකාවේ වැඩි වැඩියෙන්ම යෙදෙන වැදගත්ම හරස් පදය තවදුරටත් සඟවා තැබීමට සිත බල කරන්නට මේ දෙබස සමත් වූ හෙයින් ,  මම ඉතින් නිහඬ වන්නෙමි. 

 නොවිසඳූනු ඉසවුවෙහි .. ඉතා[ම] සොඳුරු වර්ණ ඇතැයි යන්නත් නොකියාම ලිපිය නිමා කිරීම නොහොබී.