සාප්පු යාම වචනයේ හැටියට ගෑනුන්ට නම් නොකර බැරිම වන්දනාවකි. ඒ කුලකයේ මාත් සිටින නිසා , ඒ ගැන ලියන්නට අමුතු දේවල් නැති වේවිද?
කවුරුනුත් වාගේ මාත් සාප්පු යන්නට පටන් ගත්තේ කුඩා කාලයේම සිටය. එහෙයින් මගේ සාප්පු ක්‍රීඩාවේ වේදනාව මුලදී දෙමව්පියන්ටත් . ලොකු මහත් වූ විට අක්කාටත් උරුම වූයේය. එහෙත් කල් යාමේදි මට උවමනා සාප්පු යාමේ කාරියට ගැලපෙන්නේ තනිව යාම බව මට පසක් වූයේය.
සාප්පු යාම සහ බඩු ගැනීම යනු මගේ ජීවිතයේ සහමුලින්ම වෙනස් කාරියන් දෙකකි. බඩු ගැනීමට ලිස්ට් එකක් සහ යන එන තැන් පිලිබඳ මනෝ සටහනක් තිබෙයි. ඊට පැය භාගයකට වඩා කිසිසේත්ම ගත නොවෙයි. බඩු ටික රියක පටවා ගෙන නිවසට හනික ඒම මිස බඩු අතෙන් කරෙන් එල්ලාගෙන සාප්පු යාම කිසිසේත්ම සිදු නොවෙයි. සාප්පු යාම එක්තරා වතාවතක් හෝ කලකට පසු එලඹෙන නිත්‍ය වන්දනාවක් වැනිය. අතෙහි ගමන් මල්ල මිස බර බඩු කිසිවක්ම නැතිව කිසිවෙකුගේ ආණ්ඩු මට්‍ටුවකින් තොරව පැය ගණන් ඉබාගාතේ ඇවිදීමේ රසය දන්නේ ඊට ආශා කරන්නෙකුම පමණකි.
මා සාප්පු යන්නේ තනිවමය. ඒ මගේ සාප්පු ගමන් බිමන් වල කිසිදු චාරයක් හෝ විනයක් නැති නිසාය. ඇතැම් විට එකම සාප්පුවකට වරක් දෙවරක් හෝ තෙවරක් මම ගොඩවන්නෙමි. සාප්පුවෙහි සේවක සේවිකාවන්ගේද ඇසට ලක් වන තරම් වේලා එහි ගත කරන්නෙමි. මා හොර ගල් අහුලන්න්නේ යම් කිසිවක් සොරා ගැනීමට දැයි සැකයට හසු වන තරම් වේලාවක් ඇතැම් දිනවල එකම තැනක එහි ගත වී තිබෙයි. ඇතැම් විට රාක්ක ගණනාවක් අවුල් කොට කිසිත් සිදු නොවූ අයුරෙන් මම කිසිවක්මත් නොගෙන පිටවී එමි. ඒ මගේ සාප්පු යාමේ ආස්වාදයෙහි තවත් කොටසකි.
මා සාප්පු ගමනක් යනවා නම් නොවරදින ආයතන තුනකි. පොත් හලත් , මට සුපුරුදු ඇඳුම් සාප්පු කිහිපයකුත් , සුපිරි වෙලඳ සැලකුත්ය. මේ හැම එකකම දකින බඩු භාණ්ඩ එකක් එකක් වශයෙන් අතගා බලමින් මිල ගණන් සසඳමින් ගත කරන හෝරා කිහිපයෙහි අවසන කොහේ හෝ අස්ස්සක මුල්ලක සැඟවුනු අපූරු අරුමෝසම් අයිටමයක් බොහෝ වෙලාවන්හිදී හමුවෙයි. හදිසියේ බඩු ගන්නා අයට එවන් දේ බොහෝ විට හමු නොවෙයි. ඇඳුම් වර්ග ඇඟලා බලමින් මා කොතරම් මහත් හෝ කෙට්‍ටු වී ඇත්දැයි සොයා බැලීමද තවත් සාප්පු ක්‍රීඩාවකි.
සාප්පු යාමෙන් පොකැට්‍ටුව හිස් වීම ඇත්තකි. එහෙත් මන්දගාමී වූ සිත එක්තරා ආස්වාදයකින් පිරී යාම නිසා සාප්පු යාම මට මහත් වූ ඵල ඇති ක්‍රියාවකි. ඇතැම් විටක සමීපතමයකු සමග රණ්ඩුවක් වූවිට මගේ ස්ට්‍රෙස් රිලීස් වන්නේ සාප්පු යාමෙනි. කිසිසේත් නොසිතූ විරූ තරම් මුදලක් එකවර වියදම් කිරීමෙනි. කිසිදා සැලූන් ගොස් තවෙකෙකුට මූන අතගාන්නට දීගෙන නිදි කිරා වැටෙන එක පෙන්නන්නට බැරි මම එදාට සැලුන් එකටත් යමි.
මේ සාප්පු යාමේ බොහෝ අතුරු ප්‍රතිපල තිබේ. පොත් වලට තියෙන නිසග ආශාවට පින් සිදු වන්නට පොත් හලකට ගිය මොහොතේ සිට මට ඒ කඩයම මිලදී ගන්නට සිතෙයි. ඉතා අපහසුවෙන් කපා කොටා බලා ඇතැම් විට පරිච්ඡේදයක් කියවා තෝරා ගන්නා පොත් සෑහෙන ගණනකට පොකැට්‍ටුව හිස් කල හැකි වෙයි. ඒ පොත් ටිකත් අරගෙන මුල්ලක ඇති තේ පැන් හලට ගොඩවී තේ බොමින් තව වරුවක් මිලට ගත් පොත් බැලීමත් ඒ තරම්ම ආස්වාදජනකය. ගෙදර ගෙන ගොස් කාමරයේදී ඇර බලද්දී පොතේ උණුසුම දියව ගොසිනි.
මෙසේ මෙලෝ සිහියක් නැතිව සාප්පු යන මට අයිස්ක්‍රීම් පිලිකන්න අමතක කළ නොහැක්කේ ඊට ආසන්නයෙන් අයිස්ක්‍රීම් තිබෙන නිසාය ! මේ නුදුරු වැහි දිනෙක හදිසි බැංකු කටයුත්තක් වෙනුවෙන් කේසිසී පරිශ්‍රයට ගොඩ වැදුනු මම පඩිපෙල ඉස්මත්තෙහි වයලින් වයන සුරුබුහුටි කොලුවෙක් දු‍ටුවෙමි. සංගීතයෙහි කෙළ පැමිණෙන්නට නොහැකි වුවත් වයලිනයක් බටනලාවක් ඇහෙද්දී දැනෙන සුපුරුදු හෘද අනුනාදයෙන් මට ආ කාරිය අමතක වූයේය ! මගේ හිතවතාට ඒකෙහි වගක් නැත. බැංකුවට ආවා නම් බැංකුව ! සුලඟේ ගසාගෙන යන පරඬැල් කෑල්ලක් මෙන් මම තරහින් පුපුරමින් , ඔහු පසුපස්සේ ගාටමින් අකැමැත්තෙන් එතැනින් ඉවත් වීමි. ඒ බැංකු කටයුත්ත ඉ‍ටු කිරීම උදෙසාය.
ඒ කාරිය නිමා වූ විගස පැමිණිලි කිරීමේ , ආඩපාලි කීමේ , පුප්පනු ලැබීමේ කාලය එලැඹින ! අහෝ ඒ උත්තමයාට සිදුවූයේ මා රැගෙන යලිත් වයලින් වැයෙන තැනෙන මා රැගෙන යන්නටය. මට ඇති වන තෙක් වයලින් අහන්නට දෙන්නටය !
මේ මාගේ සාප්පු චාරිකාවන්ගේ ආදීනව එක දෙකක් පමණකි.
ඇති වන තෙක් සාප්පු යාමත් පාරෙහි ඇවිදීමත් හැකි තාක් දුර පයින් තනිවම යාමත් හරිම ආස්වාදජනක කටයුත්තකි. මිලට ගන්නා බඩු භාණ්ඩ වලට වඩා සිතට ඇති වන පිරිපුන් ස්වභාවය තව දින ගණනාවක්ම මහත් වූ ජවයකින් ගෙවා ගනු වස් මේ අරුමෝසම් සාප්පු චාරිකාව මහත් ඵල උදා කරයි.
නිවසින් කාර්යාලයත් කාර්යාලයෙන් නිවසටත් තෙරෝද රියකින් ගමන් ගැනීමේ අනි‍ටු විපාක මට දැන් පෙනෙයි. ලෝකයෙන් හරි අඩක් නොව සියයට අනූ නවයක්ම දෑස් මානයෙන් වසං වී යාමෙන් ලිවීමට බ්ලොග් පෝස්ට් සහ සිතුවිලි කෙසේ නම් ඇති වේවිද?
මා රහස සොයා ගතිමි. වරද ඇත්තේ කම්මැලි වූ මාගේ ගතෙහි මිස සිතට හෝ ලිවීමේ මතකයට හෝ හැකියාවට හෝ සිදුවී ඇති ආපදාවක් නොමැත...
